Jakub Jasiukiewicz (1983, Szczecin, Polska)
Jakub Jasiukiewicz jest artystą posługującym się różnymi mediami, takimi jak fotografia, obiekt, wideo czy instalacja multimedialna.
W swojej praktyce artystycznej porusza zazwyczaj trudne kwestie dotyczące niepokojów, lęków, zagrożeń. Szereg jego prac odnosi się do momentów granicznych, dotykających każdego człowieka, takich chociażby jak granica między życiem a śmiercią. Artysta zdaje się przyglądać śmierci z bliska (Dirty Bomb) czy nawet w pewnym sensie jej doświadczać (13 minut), mierząc się tym samym z własnymi fobiami i traumami. Z drugiej strony, fascynujące Jasiukiewicza niepokoje, to także te irracjonalne, istniejące raczej jako efekt naszych wyobrażeń o niebezpieczeństwie, które w społeczeństwie wywoływane są przez potęgowo rosnącą liczbą coraz to nowych zagrożeń, od terroryzmu przez choroby, epidemie, aż do nieuchronnego końca świata w 2012 (Nibiru).
Przyjmujące najróżniejsze formy pojęcie niepokoju, Jasiukiewicz poddaje głębokiej refleksji i poprzez swoją sztukę, zdaje się niejako oswajać. Istotnym elementem tej praktyki jest przy tym charakterystyczny, mimo powagi tematu, humor autora oraz prowadzona niezwykle subtelnie, gra z widzem. W swych projektach, wykorzystując możliwości różnych mediów, aranżuje on niejednoznaczne sytuacje i z premedytacją wprowadza widza w konfuzję. Naprowadza nas na pewne tropy rozumienia, by zaraz potem z zaskoczenia zepchnąć z utartego myślowego szlaku i zmusić do poszukiwania nowych i mniej jednoznacznych sensów, udowadniając tym samym, że na proste pytania istnieją zazwyczaj tylko trudne odpowiedzi.
W ostatniej serii swoich prac (Tarcie i grawitacja) Jasiukiewicz stopniowo zwraca się ku nieco innej tematyce. Powracającym motywem pozostaje tu temat momentu granicznego, tyle że teraz, granica ta staje się bardziej namacalna i związana z problematyką niezwykle bliską człowiekowi – problematyką ciała.
